Александр Пушкин

Сүлөөтэ Нэбтэрхы Толи — Википеэдиһээ
Александр Сергеевич Пушкин
Александръ Сергеевичъ Пушкинъ
portrait
Кипренскийн зураһан хүрэг
Ажал үйлэ:

уран зохёолшо, шүлэгшэ

Түрэһэн үдэр:

26 5 һарын (6 6 һарын) 1799 оной[1][2]

Түрэһэн газар:

Москва

Эрхэтэнэй харьяалал:

 Ородой эзэнтэ улас

Наһа бараһан үдэр:

29 1 һарын (10 2 һарын) 1837 оной[1] (37 наһатай)

Наһа бараһан газар:

Санкт-Петербург

Ажал хэһэн саг:

романтизм

Гарай үзэг:

Александр Сергеевич Пушкин (1799 оной 6 һарын 6 [хуушанаар 1799 оной 5 һарын 26]1837 оной 2 һарын 10 [хуушанаар 1837 оной 1 һарын 29]), ород романтик зохёолшо, ород эгээн агуу ирагуу найрагша гэжэ тоологдодог, ородой оршон үеын уран зохёолые үндэһэлэгшэ юм[3].

Намтар[Заһаха | үндэһэн бэшэгые заһабарилха]

Өөрын хүрэг, 1829

Пушкинай баабай һорболжото газарай эзэн, изгууртан, эжыень үбгэн Абрам Петрович Ганнибал Ехэ Пётр хаанда бэлэг боложо ошоһон эфиоп үндэһэтэн богоол байгаа.

Тэрэ Москвада түрэжэ, Санкт-Петербургын оршомой Царское Село (мүнөөгэй Пушкин хото) тосхондо байрлаха эзэн хаанай лицейн һурагша байхадаа уншалгын шалгалта дээрэ өөрынгөө зохёоһон «Царское Селогой дурасамжа» гэһэн шүлэгөө уншаһанаар нэрэ алдар түгэжэ, 1820 ондо түрүүшын найраглал болохо «Руслан Людмила хоёрые» бэшэбэ.

Пушкин аажамаар улас түрын үнгэ аястай шүлэг зохёол бэшэхэ болоһон тула засагай газарһаа тэрэниие 1820 ондо Кишинёв руу сүлөө. 1823 он хүрэтэр тэндэ байхадаа Кавказ, Крымэй хахад аралаар аялжа, «Кавказай олзо хүн», «Бахчисарайн сорьёлон» найраглалнуудаа бэшэһэниинь үндэр сэгнэгдэжэ болоһон юм. 1823 ондо Одесса руу нүүһэншье һаа, дахин засагай газартай һүргэлдэжэ, 1824 ондо эсэгэ эхынгээ амидаржа бай Хойто Оросой Псков можын Михайловское тосхон руу сүлэгдэбэ. 1826 ондо I Николай хаанай хүлисэлдэ багтажа Петербургта бусажа ерэһэн байна. Гэбэшье 1825 ондо гараһан декабристуудай нюуса хэлсээнэй дараа бии болоһон улас түрын нүхэсэл байдалай дээрэһээ Хойто Оросто байха үедээ бэшэһэн «Борис Годунов» зэргэ шүлэг найраглалнуудаа хэблүүлхэ зүбшөөрэл абажа шадалгүй, засагай газарай хараа хиналтан доро амидаржа байба.

1831 ондо Наталья Гончарова гэһэн басагатай гэрлэжэ, уламаар хаанаһаа изагууртанай хэргэм хүртэжэ, хаанай ордондо орохо эрхэтэй болоһоншье һаа, Пушкин тэрэниие үзэсхэлэн түгэс эхэнэрыень хаанай ордондо оруулхын тулада хэһэн алхам гэһэн доромжолол мэтээр хүлеэн абаа һэн. 1837 оной 1 һарын 27-до тэрэ эхнэртэнь һанаархагша француз хүн Жорж Шарль Дантес нэрэтэй дуэль хэжэ, уг тулаанда абаһан шархаяа даалгүй хоёр хоногой һүүлдэ амисхалаа хуряаба. Дууһаа айһан хаанта засаг ойро дүтынхиниие оролсуулһан хүдөөлэлгыень нюуса байдалаар зохёон байгуулжа, Михайловское тосхоной хажууда оршохо Успенскийн соборой хүдөөлэлгын газарта хүдөөлүүлһэн байна.

Бүтээлнүүд[Заһаха | үндэһэн бэшэгые заһабарилха]

Александр Пушкин

Пушкинай бүтээлнүүдтэ Вольтерэй хошогнол, Байрон, Шекспирэй уянгалиг шэнжэ шанарай нүлөө ажаглагдадаг.

Тэрэнэй бүтээлнүүдэй заримые Оросой хүгжэмэй зохёолшод дуури болгоһон байдаг. Михаил Глинкагай «Руслан Людмила хоёр» (1842 он), Пётр Чайковскийн «Евгений Онегин» (1879), «Елбэрэй хатан» (1890), Модест Мусоргскийн «Борис Годунов» (1874), Николай Римский-Корсаковын «Салтан хаанай онтохон» (1900), «Алтан тахяанай онтохон» (1909) зэргые дуридажа болоно.

Зүүлтэ[Заһаха | үндэһэн бэшэгые заһабарилха]

  1. 1,0 1,1 Непомнящий В. С. Пушкин Александр Сергеевич // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1975. — Т. 21 : Проба — Ременсы. — С. 246–250.
  2. А. Кирпичников Пушкин, Александр Сергеевич // Энциклопедический словарьСПб.: Брокгауз — Ефрон, 1898. — Т. XXVа. — С. 826–851.
  3. Томашевский Б. Вопросы языка в творчестве Пушкина // Пушкин: Исследования и материалы / АН СССР. Ин-т рус. лит. (Пушкин. Дом). — М.; Л.: Изд-во АН СССР, 1956. — Т. 1. — С. 126—184.

Ном зохёол[Заһаха | үндэһэн бэшэгые заһабарилха]

  • Благой Д. Д. Творческий путь Пушкина (1813-1826). — М.: Издательство Академии наук СССР, 1950.
  • Благой Д. Д. Творческий путь Пушкина (1826-1830). — М.: Советский писатель, 1967.
  • Благой Д. Д. Стихотворения Пушкина // Собрание сочинений А. С. Пушкина в десяти томах. — М.: Икар, 1959. — Т. 1.
  • Васькин А. А. Я не люблю московской жизни, или Что осталось от пушкинской Москвы. — М., 2010. — 320 с.