Маньчжоу-го
| Манжын Улас Ехэ Манжын Гүрэн 滿洲國 大滿洲帝國 | |||||||||
| Япон эзэнтэ гүрэнэй харьяата улас | |||||||||
| |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
 Манжын Уласай газар | |||||||||
| Ниислэл | Чанчунь | ||||||||
| Ехэ хотонууд | Чанчунь, Фэнтянь, Манжуур, Харбин, Чэндэ | ||||||||
| Хэлэн(үүд) | хитад, манжа, монгол | ||||||||
| Мүнгэн тэмдэгтэ | Манжын Уласай Юань | ||||||||
| Хүн зон | 30 сая 880 мянган хүн (1934 ондо) | ||||||||
| Засаглалай хэлбэри | Эзэнтэ Хаанта улас | ||||||||
| Хаан | Пу И | ||||||||
Маньчжоу-го (хитадаар 滿洲國 — «Манжын Улас»; 大滿洲帝國, даманьчжоу-диго — «Ехэ Манжын эзэнтэ гүрэн») — Манжуур нютагта Японой эзэнтэ гүрэнэй дэмжэлгэтэйгээр 1931 онһоо эхилэн оршон тогтотножо байһан улас юм. Энэ уласай эзэн хааниинь Манжын гүрэнэй һүүлшын эзэн хаан Пу-И байһан ба 1945 оной 8 дугаар һарада Зүблэлтэ Холбооной Улаан арми Япондо эсэргүү дайнда ороһоной дараа Японой эзэнтэ гүрэн дайнда илагдаһантай холбогдон тусгаар тогнолоо алдаһан байна. Манжуур нютагынь Зүблэлтэ Холбооной мэдэлдэ байжа байгаад тэрэниие Хитадай коммунистуудай мэдэлдэ шэлэжүүлһэн байна.
Зүбшөөрэлгэ
[Заһаха | үндэһэн бэшэгые заһабарилха]Манжын Уласые олон уласууд зүбшөөрһэн[1][2][3][4].
Япон эзэнтэ гүрэн — 1932 оной 9 һарын 16
Сальвадор — 1934 оной 3 һарын 3
Ватикан — 1934 оной 4 һарын 18 (де-факто)
Италиин хаанта улас — 1937 оной 11 һарын 29
Франкогой Испани — 1937 оной 12 һарын 2
Нацис Германи — 1938 оной 4 һарын 12
Унгар хаанта улас — 1939 оной 1 һарын 9
Словак Улас — 1940 оной 6 һарын 1
Ван Цзинвэйн Хитад — 1940 оной 11 һарын 30
Румыниин хаанта улас — 1940 оной 12 һарын 1
Зүблэлтэ Холбоо — 1935 оной 3 һарын 23 (де-факто); 1941 оной 4 һарын 13 (де-юре)
Гурбадугаар Болгариин хаанта улас — 1941 оной 4 һарын 10
Финланд — 1941 оной 6 һарын 18
Бэе даанги Хорвати улас — 1941 оной 8 һарын 2
Тайланд — 1941 оной 8 һарын 5
Дани — 1941 оной 8 һара
Зүүлтэ
[Заһаха | үндэһэн бэшэгые заһабарилха]- ↑ Nish, Ian Hill (2002), «Japanese foreign policy in the interwar period», Westport, CT: Praeger, с. 95, ISBN 0275947912.
- ↑ Lu, David John (2002), «Agony of choice: Matsuoka Yōsuke and the rise and fall of the Japanese Empire, 1880-1946», Lanham, MD: Lexington Books, с. 83, ISBN 0739104586.
- ↑ Приложения к ПАКТУ О НЕЙТРАЛИТЕТЕ МЕЖДУ СССР И ЯПОНИЕЙ[permanent dead link]
- ↑ Генеральное консульство СССР в Харбине
Ном зохёол
[Заһаха | үндэһэн бэшэгые заһабарилха]- Аурилене Е. Е. Российская диаспора в Китае: Маньчжурия. Северный Китай. Шанхай (1920 — 50-е гг.). Хабаровск, 2003;
- Аурилене Е. Е., Потапова И. В. Русские в Маньчжоу-Ди-Го: Эмигрантское правительство. Хабаровск, 2004.
- Биссон Т. А. Военная экономика Японии / пер. с англ. — М.: Изд-во иностранной литературы, 1949.
- Джоуэтт Ф. Японская армия. 1931—1942 / пер. с англ. — М.: ACT: Астрель, 2003.
- Захарова Г. Ф. Политика Японии в Маньчжурии, 1932—1945. — М. : Наука, 1990.
- Кара-Мурза Г. С. Маньчжоу-Го — колония Японии в Маньчжурии. Чита, 1944.
- Усов В.Н. Последний император Китая Пу И (1906—1967).. — М.: Олма-пресс, 2003. — 415 с. — ISBN 5-224-04249-6